that exists;
substantive.
Գոյաւոր. էական. հաստատուն. եւ Գոյակ.
Գոյական յաւէժութեան երկարաձիգ ամնակաւ. (Պիտ.։)
Զգոյական զօրութիւնն՝ որ տուաւ նոցա (զուարթնոց) շնորհօք. (Շ. յուդ. ՟Բ։)
Քեզ փառք ... ի յերկնէ եւ ի յերկրէ, եւ յամենայն գոյականէ. (Գանձ.։)
Իսկ Գոյական անուն հակադրեալ ածականի, առեալ է առ յետինս ի լտ. բառէս substantivum, որ է գոյացական. ըստ ոմանց ասի Էական. եւ ըստ սիմոնի ջուղայեցւոյ՝ Ենթակայական։ Այլ ըստ Հին քեր. cf. ԻՍԿ։
Որպէս եւ յասելն. (Ոսկիփոր.)
Ա. ձայնաւոր, եւ ձայնաւորաց առաջադիր, եւ ամենից սկիզբն գոյականաւ եւ թուականաւ. իմա՛, ըստ իսկութեան կամ ըստ իրին, եւ թուով։