superiority, presidency, priority, supremacy.
ἁρχή, πρωτεία principatus, primatus Գահերիցութիւն. առաջին աստիճան պատուոյ. իշխանութիւն.
Որում պահէին զգլխաւորութիւն, զի ոչ գոյր անդրանիկն ի միջի. (՟Ա. Մնաց. ՟Ի՟Զ. 10։)
Վիճակեցուցանէր ի գլխաւորութիւն ժողովրդոց. (Ագաթ.։)
Ի հռովմ հանդերձեալ էր կարգել զաթոռ պետրոսի եւ պօղոսի, եւ զգլխաւորութիւն սրբոյ եկեղեցւոյ. (Զքր. կթ.։)
Զերեւելի գլխաւորութիւնդ վեհից (իբր գլխաւորք). (Նար. մծբ.։)
Ընդ աբրահամեանցն եւ ընդ պետրոսեանցն գլխաւորութեանց. (Ի գիրս խոսր.։)
Եւ κεφαλαίωμα summa, conclusio. Բովանդակութիւն. կատարումն. լրումն.
Կնիք գլխաւորութեան բանիս աւարտման։ Ի ծագ գլխաւորութեան մասին ասիայ. (Նար. մծբ. եւ Նար. խչ.։)
Կախէք զիս գլխիվայր, սակայն գլխաւորութիւն իմ մինչեւ յերկինս բարձրասցի. (Ոսկ. լս.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | գլխաւորութիւն | գլխաւորութիւնք |
| accusatif | գլխաւորութիւն | գլխաւորութիւնս |
| génitif | գլխաւորութեան | գլխաւորութեանց |
| locatif | գլխաւորութեան | գլխաւորութիւնս |
| datif | գլխաւորութեան | գլխաւորութեանց |
| ablatif | գլխաւորութենէ | գլխաւորութեանց |
| instrumental | գլխաւորութեամբ | գլխաւորութեամբք |