s.

superiority, presidency, priority, supremacy.

s.

ἁρχή, πρωτεία principatus, primatus Գահերիցութիւն. առաջին աստիճան պատուոյ. իշխանութիւն.

Որում պահէին զգլխաւորութիւն, զի ոչ գոյր անդրանիկն ի միջի. (՟Ա. Մնաց. ՟Ի՟Զ. 10։)

Վիճակեցուցանէր ի գլխաւորութիւն ժողովրդոց. (Ագաթ.։)

Ի հռովմ հանդերձեալ էր կարգել զաթոռ պետրոսի եւ պօղոսի, եւ զգլխաւորութիւն սրբոյ եկեղեցւոյ. (Զքր. կթ.։)

Զերեւելի գլխաւորութիւնդ վեհից (իբր գլխաւորք). (Նար. մծբ.։)

Ընդ աբրահամեանցն եւ ընդ պետրոսեանցն գլխաւորութեանց. (Ի գիրս խոսր.։)

Եւ κεφαλαίωμα summa, conclusio. Բովանդակութիւն. կատարումն. լրումն.

Կնիք գլխաւորութեան բանիս աւարտման։ Ի ծագ գլխաւորութեան մասին ասիայ. (Նար. մծբ. եւ Նար. խչ.։)

Կախէք զիս գլխիվայր, սակայն գլխաւորութիւն իմ մինչեւ յերկինս բարձրասցի. (Ոսկ. լս.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif գլխաւորութիւն գլխաւորութիւնք
accusatif գլխաւորութիւն գլխաւորութիւնս
génitif գլխաւորութեան գլխաւորութեանց
locatif գլխաւորութեան գլխաւորութիւնս
datif գլխաւորութեան գլխաւորութեանց
ablatif գլխաւորութենէ գլխաւորութեանց
instrumental գլխաւորութեամբ գլխաւորութեամբք