vn.

to have the pre-eminence, to be at the head;
to be finished;

bot.

to bud.

ձ.

Առնուլ զգլխաւորութիւն, կամ զվերակացութիւն. մեծարիլ գոհերեցութեամբ.

Կոչի այսպիսի տաճարապեա. վասն զի ո՛չ զանշունչ նիւթոյ շինուածի ժառանգութիւն գլխաւորի, այլ զբանական կենդանեաց ժողովոյ. (Սարկ. քհ.։)

Գլխաւորեալ իշխանական պատուասիրութեամբ փառօք ի փառս. (Շ. բարձր.։)

Իբր Գլուխ կապել, կամ սերմն հասուցանել բուսոց.

Ընդ բուսանել (խաշխաշի) եւ ի լինելն բանջար ... նմանապէս եւ ի ծաղկելն, եւ ի գլխաւորելն. (Մխ. առակ.։)