to have the pre-eminence, to be at the head;
to be finished;
to bud.
Առնուլ զգլխաւորութիւն, կամ զվերակացութիւն. մեծարիլ գոհերեցութեամբ.
Կոչի այսպիսի տաճարապեա. վասն զի ո՛չ զանշունչ նիւթոյ շինուածի ժառանգութիւն գլխաւորի, այլ զբանական կենդանեաց ժողովոյ. (Սարկ. քհ.։)
Գլխաւորեալ իշխանական պատուասիրութեամբ փառօք ի փառս. (Շ. բարձր.։)
Իբր Գլուխ կապել, կամ սերմն հասուցանել բուսոց.
Ընդ բուսանել (խաշխաշի) եւ ի լինելն բանջար ... նմանապէս եւ ի ծաղկելն, եւ ի գլխաւորելն. (Մխ. առակ.։)