ԲԱՑԲԱՐՁՈՒՄՆ կամ Ի ԲԱՑԲԱՐՁՈՒՄՆ. ἁναίρεσις, καθαίρεσις, ἑπιτροφή demptio, destructio, eversio Ի բաց բառնալն եւ բառնիլն. եղծումն. ջնջումն.
Զբացբարձումն վնասակարացն. (Մաշկ.։)
Ընդդիմաբանեալք լրմանն՝ ի բացբարձումն տարեալ եղէք։ Լինել մարդ՝ ի բացբարձումն անիրաւ թշնամոյն. (Աթ. ՟Դ։)
Ո՛չ ի բացբարձումն որդւոյ ասէ զայսպիսիս հայր. (Կիւրղ. գանձ.։)
Կամ ἁφαίρεσις ablatio, negatio Ի բաց տարածումն. ժխտումն. բացասութիւն.
Ո՛չ է նորա բնաւին դրութիւն, կամ ի բացբարձումն. այլ որոց ընդ զդրութիւնսն եւ ի բացբարձմունս առնելով, զնա ոչ դնեմք, եւ ոչ ի բաց բառնամք. վասն զի եւ գերագոյն քան զամենայն դրութիւն է, եւ գերագոյն քան զամենայն ի բացբարձումն. (Դիոն. ածայ.։)
Կամ ἁναίρεσις institutum եւ caedes Հնարք. գիւտ. մանաւանդ սպանութեան, կամ կոտորած.
Իւրաքանչիւրոց զբացբարձմունս իւրեանց ի մանկունսն տպաւորելով, եւ ի մանկանցն մանկունս. (Պղատ. օրին. ՟Գ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | բացբարձումն | բացբարձմունք |
| accusatif | բացբարձումն | բացբարձմունս |
| génitif | բացբարձման | բացբարձմանց |
| locatif | բացբարձման | բացբարձմունս |
| datif | բացբարձման | բացբարձմանց |
| ablatif | բացբարձմանէ | բացբարձմանց |
| instrumental | բացբարձմամբ | բացբարձմամբք |