cf. ԲԱՐՁՐԱՄՏՈՒԹԻՒՆ.
Առանց բարձրմտութեան էր եւ խոնարհ. (Ոսկ. գծ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | բարձրմտութիւն | բարձրմտութիւնք |
| accusatif | բարձրմտութիւն | բարձրմտութիւնս |
| génitif | բարձրմտութեան | բարձրմտութեանց |
| locatif | բարձրմտութեան | բարձրմտութիւնս |
| datif | բարձրմտութեան | բարձրմտութեանց |
| ablatif | բարձրմտութենէ | բարձրմտութեանց |
| instrumental | բարձրմտութեամբ | բարձրմտութեամբք |