adv.

ԲԱՐՁՐԱԳԼՈՒԽ կամ ԲԱՐՁՐԻԳԼՈՒԽ. Որպէս թէ Ի բարձր գլուխ. բարձր գլխով, կամ պարծանօք.

Բարձրագլուխ (կամ բարձրիգլուխ) պարծի ողորմութիւն առ դատաստանաւն. (Յկ. ՟Բ. 13. յն. լոկ պանծանալ.)

Յոյժ բարձրիգլուխ պարծի ողորմութիւնն առ դատաստանաւ. (Մանդ. ՟Ը։)

Բարձրիգլուխ պարծեսցի։ Ողորմութիւնն՝ անցեալ կայ բարձրիգլուխ, ոչ ամաչէ, ոչ զանգիտէ։ Ըմբշամարտ ոք առ մարտագիրն մատուցեալ բարձրագլուխ զպսակն պահանջէ. (Սարգ. յկ. ՟Զ։)

Բարձրագլուխ ի մէջ յոքնախումբ կացեալ հրապարակաց. (Պիտ.։)

Յարեւելից պատերազմէն կորակոր, եւ ոչ բարձրագլուխ էր դարձեալ. (Եղիշ. ՟Գ։)

Երեւ բարձրիգլուխ եւ յայսմ պատերազմիս. (Լաստ. ՟Ի՟Ե։)