adj.

of good family, noble.

adj.

εὑγενής, εὑγένειος generosus, nobilis Ազնուազարմ, քաջատոհմիկ.

Զայս ասացեալ վայելուչն այն եւ բարեզարմն՝ ննջեաց խաղաղութեամբ. (Ճ. ՟Ա.։)

Մեծազարմ իշխօղս մեր՝ հանդերձ բարեզարմ ժառանգօք եւ ժառանգակցօք. (Սկեւռ. յար.։)

Իսկ յասելն ի հոլով քերթողական.

Եւ համօրէն՝ նոցին ծննդոյ, յոգնաշաւիղ՝ բարեզարմոյ. (Յիսուս որդի.) իմա՛ բարեզարմի, կամ բարի զարմի։