cf. ԲԱՐԵԲԱԽՏԻԿ. εὑδαίμων, εὑτυχής

Մինչդեռ բարեբաստիկն ջուանշիր զաշխարհակալ տէրութիւնն վարէր. (Կաղանկտ.։)

Քանզի յայսոսիկ քաջահաճոյ՝ բարեբաստիկք, եւ ոչ նոյնպիսիքն՝ եղկելիք անուանին. (Սկեւռ.։)

Որ պարտեցաւն՝ թշուառական է, իսկ որ վարեցաւն՝ բարեբաստիկ։ Սոդովմայեցւոց գաւառն յառաջ քան զբոցակէզ լինել կարի յոյջ բարեբաստիկ էր։ Կատարած է բարեբաստիկ կենաց՝ առ ի յԱստուածն նմանութիւն. (Փիլ. ստէպ։)

Ընդ հրեշտակացն բարեբաստիկ կենացն հանդիսանալ. (Շ. բարձր.։)

Բարեբաստիկ վայելչանաց ամբարումն. (Պիտ.։)