cf. Բարեբախտ.
(ծ. լտ. ֆա՛ճսդուս) որ եւ ԲԱՐԵԲԱՍՏԻԿ. εὑδαίμων felix, faustus Բարեբախտ, բարեվիճակ, բարերջանիկ.
Զբարեբաստից եւ զերջանկաց զմաքրութիւն անախտութեան. (Սկեւռ. լմբ.։)
Զանիրաւութիւն եւ զամբարհաւաճութիւն ունելով՝ ոչ արդեօք բարեբաստ է, այլ եղկելի լինել հաւաստի. (Պղատ. օրին. ՟Բ։)
Պատմել վասն բնակութեան բարեբաստիս (գարնայնոյ). (Պիտ.։)
Պա՛րտ է զաստուածայինն խնդրել (պատճառ) յամենայնի ի սակս բարեբաստ կենցաղոյս ստացման. (Պղատ. տիմ.։)