Բայածական

adj.

ῤηματικός verbalis Ածանցեալ ի բայէ (բառ կամ անուն).

Բայածական է, որ յըմբայէ ածանցոցեալ է. հիբար, սիրուն, իմաստուն, մարթուն. (Թր. քեր. (յն. սիրիչ, յիշատակիչ)։)