state of a person having many children.
Իբր Բազմիորդութիւն. գրի եւ ԲԱԶՄՒՈՐԴՈՒԹԻՒՆ. Բազմազաւակութիւն. եւ բազմութիւն որդւոց. πολυπαιδία multitudo liberorum, numerosa proles
Ոչ բազմորդութիւն զբարեպաշտութիւն, այլ բարեպաշտութիւն զբազմորդութիւն պատուէ։ Բազմորդութիւն առանց բարեպաշտութեան՝ Աստուծոյ օտարոտի է. (Եփր. համաբ.)
Ընդ այնպիսւոյն ես ոչ ընդ բազմորդութիւն, եւ ոչ ընդ յոլովութիւն կենացն նախանձէի. (Ածաբ. ժղ.։)
Բազմորդութեանն աճմամբ հնարեցայց աղաչել. (Պիտ.։)
Լիա օրինակ էր բազմորդութեամբն՝ առաջին ժողովրդեանն. (Շ. մտթ.։)
(Աբրահամ) զբազմորդութիւնն ընկալաւ հաւատոց. (Մագ. ՟Է։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | բազմորդութիւն | բազմորդութիւնք |
| accusatif | բազմորդութիւն | բազմորդութիւնս |
| génitif | բազմորդութեան | բազմորդութեանց |
| locatif | բազմորդութեան | բազմորդութիւնս |
| datif | բազմորդութեան | բազմորդութեանց |
| ablatif | բազմորդութենէ | բազմորդութեանց |
| instrumental | բազմորդութեամբ | բազմորդութեամբք |