royal.
βασιλικός regius Թագաւորական. արքունի.
րքայական սեղան, կամ կայան, գանձ, հարսանիք, թագ, ճոխութիւն, պատիւ, գահոյք, կյանք, ապարանք, տաճար, որդէգրութիւն, ցորեան, պղոտայ. (Ագաթ.։ Խոր. հռիփս.։ Պիտ.։ Յհ. կթ.։ Նար.։ Լմբ. պտրգ.։)
ԱՐՔԱՅԱԿԱՆ ԿԱՂԻՆ. որ եւ ԱՐՔԱՅԱԿԱՂԻՆ. κάρυον βασιλικόν nux juglans, omnis fructus durioris corticis Ազնիւ եւ արքայավայել կաղին. այսինքն պտուղ եւ արքայավայել կաղին. այսինքն պտուղ փեճեկաւոր եւ իւրղային անոյշ. որպիսի են ընկոյզն, եւ նուշն. հանգէտ պրս. ձայնիս շահպէլուտ, շահպալուտ
Գաւազանն ահարոնի պտուղ եբեր վաղվաղակի արքայական կաղին. (ուր ի մեզ դնի ընկոյզ. այլք իմանան նուշ) (Կոչ. ՟Ժ՟Բ։)
Դալարաբերեաց ոչ կաղին արքայական, այլ զամենեցունց թագաւորն. (Անյաղթ բարձր.։)
Ասի եւ բարդութեամբ ԱՐՔԱՅԱԿԱՂԻՆ, կամ ԱՐՔԱԿԱՂԻՆ, ի բառս Գաղիան. եւ այլն։ cf. ԱՐՔԱՅԱԿԱՂՆԻ։