that walks in the light;
that goes like the sun;
bright, luminous.
Երկնաճեմ. արփիագնաց. երկնագնաց. (ի ճեմելոյ) եւ Լուսազգեաց. (ի ճամ, ճամուկ)
Որ անսուտ իմաստասէրն լինի ոգի, ամբարձելոցն եւ վերամբարձիցն ցանկացեալ տեսլեան՝ արփիաճեմ լինելով. (Փիլ. լին.։)
Ընդ անմարմինս քատակեալք Թեւօք հոգւոյն՝ արփիաճեմս լինէին (տեսանօղք)։ Կաճառք արփիաճեմ լուսով փայլելի. (Գանձ.։)
Արփիաճեմ փառք, կամ աթոռ. (Զքր. կթ.։ Նար. յովէդ.։)