adj.

ἅτοπος absurdus Անտեղի. անսովոր. անպատեհ. անհնարին. դժնդակ.

Արտատեղի տարակոյսք աղետից. (Փիլ. լին. ՟Ա. 87. յորմէ եւ Պիտ. ՟Դ. 3։)

Անվայելուչ եւ արտատեղի ոչ է. (Տօնակ.։)

Արտատեղի խորհուրդք, կամ վրէժք. (Պիտ.։)

Թուի ինձ ոչ անխորհուրդ եւ արտատեղի ըստ նշանակութեան գործեցեալն. (Սարկ. հանգ.։)