to weep, to shed tears;
to lament, to groan, to complain;
to deplore.
δακρύω lacrymor Արտասուս կամ արտօսր հեղուլ. լալ. աւաղել. արցունք թափել.
Արտասուեաց յոյժ ի վերայ սրբութեան եւ բազում իմաստութեան առն։ Մի՛ արտասուեսցեն ի վերայ այդորիկ։ եւ արտասուեաց Յիսուս. (՟Բ. Մակ. ՟Դ. 37։ Միք. ՟Բ. ՟Բ. 6։ Յհ. ՟Ժ՟Ա. 35։)
Արտասուեաց եւ ըզղազար եւ զքաղաքն. (Ոսկ. մտթ.։)
Որ արտասուեմքս փղձկալով. (Փարպ.։)
Ոչ գիտեմ, եթէ զո՛վ արտասուեցից. (Խոր. ՟Գ. 68։)
Մի՛ լիցի ինձ ողբալ, եւ ոչ արտասուել. (Նար. ՟Բ։)
Բնական է մեզ ի խնդութենէ անտի արտասուել. (Լմբ. սղ.։)