suburb.
συγκυροῦν, συγκυρούσα, τὸ πλησιόν pertinentia, confinia, quae sunt prope Արձակավայրք կից ընդ քաղաքի՝ արտաքոյ պարսպաց կամ արձանաց. որ եւ ԲԱՑԱՏ ասի, եւ ԶԱՏՈՒՑԵԱԼՔ, եւ ԴՍՏԵՐՔ՝ իբր շինանիստ վայրք եւ աւանք քաղաքին.
Արուարձանք քաղաքացն, զորս տայցէք ղեւտացւոցն։ Զամենայն արուարձանս ձորոյն արբովկայ։ Ամենայն արուարձանք ազգարովդայ, եւ աւանք նոցա, եւ աւանք նոցա, եւ ագարակք նոցա. (Թուոց. ՟Լ՟Ե 4։ Օր. ՟Բ 37։ Յես. ՟Ժ՟Ե 46։)
որպէս առնապատկեր կռոց.
Մեղքոմայ արուարձանի. (Նար. կ.։)