adj.
ԱՐՈՒԱԳԷՏ կամ ԱՐՒԱԳԷՏ ἁρρενοκοίτης qui cum maribus concubit Գիտացօղ արուի. արուամոլ. առնամոլի. այր որ ընդ արուի խառնակի իբրեւ ընդ իգի.
Ոչ իգացեալք, ոչ արուադէտք։ Պոռնկաց, արուագիտաց. (՟Ա. Կոր. ՟Զ 10։ ՟Ա 10։)
Արուագետքն մահու մեռցին. (Նախ. ղեւտ.։)