adj.

that eats roots or herbs.

adj.

Կերօղ արմատոյ բուսոց եւ տնկոց.

Արմատակեր կենդանի (խոզ)։ Արմատակեր կնճիթք (խոզի). (Ոսկ. փիլիպ.։) (Ագաթ.։)

Եւ Խոտաճարակ. ընդակեր.

Ամրացեալք յայրս, զգաստացեալք, արմատակերք. (Բուզ. ՟Ե 15։)