Արդարուհի, Հւոյ

adj.

Կին արդար.

Զայն ինչ՝ որ առ ժուժկալութիւնքն՝ խոշտանգանս, որ լինէին առ բագինն արդարուհոյն արտեմիդեայ, այնմ՝ որ զքաղաքավարութիւն ուղղէր. (Պղատ. օրին. ՟Ա։)

Յամուլ յարգանդին արդարուհոյն եղիսաբեթի. (Եպիփ. ծն.։)

յոյժ սիրէին զարդարուհին (զեղիսաբէթ). (անդ։)