s.

θεοπλασία deiformatio, divina formatio Իբր Մարդեղութիւն բանին Աստուծոյ, որ ստեղծ ինքեան մարմին ի կուսէն, եւ գտաւ որպէս արարած ըստ մարդկութեան.

Գաբրիէլ առնէր խորհրդազգած զմարիամ, որպէս զի ի նմանէ ծնցի աստուածպետականն խորհուրդ անպատմելի աստուածաստեղծութեան։ Քան զամենայն աստուածաբանութիւն յայտնագոյն է՝ ըստ մեզ Յիսուսի աստուածաստեղծութիւն, եւ անճառելի է ամենայն բանի. (Դիոն. երկն. ՟Դ եւ աստուածայ. ՟Բ յորմէ եւ Շ. հրեշտ.։)

Աստուածաստեղծութիւն ասէ, յայտնեալ թէ Աստուածաստեղծութիւն ասէ, յայտնեալ թէ Աստուած ստեղծաւ, ըստ որումն եղեւն մարդ։ Ըստ մեզ աստուածաստեղծութիւն ասէ զորդւոյ մարմնանալն. Ըստ մեզ աստուածաստեղծութիւն ասէ զորդւոյ մարմնանալն. (Մաքս. ի դիոն.։)

ԱՍՏՈՒԱԾԱՍՏԵՂԾՈՒԹԻՒՆ. Ծնանելն Աստուծոյ զմարդիկ յորդիս իւր մկրտութեամբ.

Զերկրորդ ստեղծանէ աստուածաստեղծութեամբ աւազանին. (Գէ ես։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif աստուածաստեղծութիւն աստուածաստեղծութիւնք
accusatif աստուածաստեղծութիւն աստուածաստեղծութիւնս
génitif աստուածաստեղծութեան աստուածաստեղծութեանց
locatif աստուածաստեղծութեան աստուածաստեղծութիւնս
datif աստուածաստեղծութեան աստուածաստեղծութեանց
ablatif աստուածաստեղծութենէ աստուածաստեղծութեանց
instrumental աստուածաստեղծութեամբ աստուածաստեղծութեամբք