hy    |   fr

Աստուածածանութիւն

cf. ԱՍՏՈՒԱԾԱԾԱՆՕԹՈՒԹԻՒՆ.

Ատուած զբնութիւնն ստեղծ, եւ նա (քահանայն) ատուածածանութեամբ լուսաւորէ. (Մանդ. ՟Ը։)

Այժմ է ժամանակ ատուածածանութեամբ. (Ճ. ՟Ա.։)

Ի միտ առնուլ զատուածածանութիւնն. (Ագաթ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif աստուածածանութիւն աստուածածանութիւնք
accusatif աստուածածանութիւն աստուածածանութիւնս
génitif աստուածածանութեան աստուածածանութեանց
locatif աստուածածանութեան աստուածածանութիւնս
datif աստուածածանութեան աստուածածանութեանց
ablatif աստուածածանութենէ աստուածածանութեանց
instrumental աստուածածանութեամբ աստուածածանութեամբք