resemblance, conformity with God;
consecration.
θεουργία divina operatio, actum divinitus Աստուածապէս գործելն այսինքն մարդացելոյ.
Երեւեցելոյն աշխարհի, այրականին Յիսուսի աստուածագործութիւն աստուածագործութեանն. (Դիոն. երկն. ՟Դ։)
Երեւեցելոյն ի փրկութիւն աշխարհի՝ մարդացելոյն Յիսուսի աստուածագործութեան. (Շ. հրեշտ.։)
Ասելովն այրական, յայտնելով թէ կատարեալ մարդ եղեւ. եւ աստոածագործութեամբն, թէ Աստուած է եւ մարդ՝ նոյն ինքն զաստուածայինսն նշանագործեալ. (Մաքս. ի դիոն.։)
Յիսուս զյաղագս մեր աստուածագործութեանցն՝ նոցա (հրեշտակաց՝) հանճար ուսուցեալ. (Դիոն. եկեղ. ՟Է։)
Բարւոք աստուածագործութիւնս կոչեաց զյաղագս մեր տնօրէնութիւնն. քանզի ճշմարտապես Ատուածոյ գործք են. Մաքս. (ի դիոն.։)
ἰερουργία sacrificatio, consecratio Որպէս Սրբազնագործութիւն. քահանայագործութիւն.
Օրհնեալ՝ ի նշանակականն (այսինքն ի խորհրդականն) իւրեանց աստուածագործութիւն գայ. (Դիոն. եկեղ. ՟Գ։)
Ո՛րեւէ գործ աստուածային կամ հոգեւոր.
Արժանի գտաք զաստուածագործութենէն բուռն հարկանել. (Ժող. հռոմեկլ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | աստուածագործութիւն | աստուածագործութիւնք |
| accusatif | աստուածագործութիւն | աստուածագործութիւնս |
| génitif | աստուածագործութեան | աստուածագործութեանց |
| locatif | աստուածագործութեան | աստուածագործութիւնս |
| datif | աստուածագործութեան | աստուածագործութեանց |
| ablatif | աստուածագործութենէ | աստուածագործութեանց |
| instrumental | աստուածագործութեամբ | աստուածագործութեամբք |