to favour, to advantage;
to increase, to augment, to enlarge, to grow, to multiply, to accumulate, to amass;
to raise, to enhance.
περισσεύω, πλεονάζω. addo, augeo, multiplico որ եւ ԱՌԱՒԵԼԵՄ, եցի. Տե՛ս ի վեր անդր. Առաւել առնել. յաւելուլ. աճեցուցանել. առատացուցանել. բազմացուցանել. էւելցնել, մենծցնել, շատցնել.
Զամենայն շնորհս առաւելուլ ի ձեզ. (՟Բ. Կոր. ՟Թ. 8։)
Առաւելու զբեղմնաւորութիւն. (Պիտ. ՟Է։)
Այսու առաւելու զհարսինն զգեղեցկութիւնն. (Նար. երգ.։)
Եթէ ոչ առաւելուցու արդարութիւն ձեր աւելի քան զդպրացն։ Ոչ՝ եթէ ուտեմք, առաւելումք ինչ։ Դիտեմ նուազել, գիտեմ առաւելուլ։ Առաւելուցուք յամենայն գործս բարութեան։ Որ բազումն առ, ոչ առաւելաւ։ Եթէ ճշմարտութիւնն աստուծոյ յիմում ստութեանս առաւելաւ։ Տոհմն նորա ոչ առաւելաւ իբրեւ զորդիսն յուդայ։ Առաւելեալ եմ ուրախութեամբ։ Այլ իմ առեալ զամենայն, եւ առաւելեալ եմ. եւ այլն։
Ջրոց առաւելուլ անօգուտ. (Խոր. ՟Գ. 68։)
Յորժամ սահմանն առաւելու բառիւք, նուազին իրք. (Սահմ. ՟Դ։)
Կամ Գերազանցել.
Առաւելոյր ի մարտս պատերազմացն. (Ագաթ.։)
Հմտագոյն իմաստիւքն առաւելուն քան զնոսա։ Թեթեւութեամբն առաւելու զբազմօքն։ Մի քան զմի առաւելուն բարեբախտութեամբ. (Պիտ.։)
Այնպէս առաքինի՛ արա զսա, որպէս զի առաւելու (քան) զվարդապետն. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)
Այնչափ առաւելեաւ (կամ առաւելաւ) յիմաստութիւնս արատաքնոցն. (Վրք. ոսկ.։)