cf. Առաւելում.
πλεονάζω, προστίθημι. augeo, multiplico, addo, adjicio. Առաւելուլ. յաւելուլ. աճեցուցանել.
Զսոսա մեծացո՛ եւ առաւելեա՛, եւ որքան կամիս։ Գովէին զքեզ մարդիկ, եւ դու լսէիր եւ առաւելէիր (զբարեգործութիւն). (Վրք. հց. ՟Ի՟Ե. ՟Ի՟Զ։)
Առաւելեա՛ զընթացս քո ո՛րդեակ. (Ածազգ. ՟Ժ՟Բ։)
Առաւելանալ. աճել.
Առաւելեցին պատիւ եւ փառք մեր. (տպ. առաւելասցի). (Յճխ. ՟Ժ՟Ա։)
Աղօթից մասամբ առաւելեաց (քան զհարս). (Խոր. ՟Գ. 49։)
Առաւելեաց յառաքինութիւն իւր. (Ստեփ. սեւան.։)