adj.

ԱՆՔԱՐՈԶ որ եւ ԱՆԱԶԴ. ἁκήρυκτος. non denunciatus per concionatorem. Ոչ քարոզեալ. չհրատարակեալ ի ձեռն քարոզի. չիհռչակաց, իմաց չտուած.

զոր յոլովք ի մարդկանէ խաղաղութիւն կոչեն, զայս իսկ անուն միայն գոլ. սակայն գործով առ ամենայն քաղաքս ըստ բնութեան պատերազմ անքարոզ գոլ. (Պղատ. օրին. ՟Ա։)