Անուժագոյն

adj.

ἁτονώτερος. invalidior. Տկարագոյն. մեղմագոյն. նուազ.

Պտուղք ծառոցն քան զհացին զօրութիւն ի ճաշակելն առ ի քաջողջութիւն կերողացն անուժագոյնք են. (Նիւս. երգ.։ (վրիպակ է գրելն անուշագոյն։))