τὸ ἁναφές, ἁχείροτον. Անշօշափելին գոլ.
Ամենայնիւ յանշօշափութեան եւ յաներեւութութեան լինել ամենեցունց նմա, որ անդր է քան զամենայն. (Դիոն. ածայ. ՟Ա։)
Զանապականութիւն, զանշօշափութիւն, զանփոփոխութիւն. (Աթ. ՟Ը։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անշօշափութիւն | անշօշափութիւնք |
| accusatif | անշօշափութիւն | անշօշափութիւնս |
| génitif | անշօշափութեան | անշօշափութեանց |
| locatif | անշօշափութեան | անշօշափութիւնս |
| datif | անշօշափութեան | անշօշափութեանց |
| ablatif | անշօշափութենէ | անշօշափութեանց |
| instrumental | անշօշափութեամբ | անշօշափութեամբք |