inanimate, senseless.
ἅφυχος, ἅπνιος. inanimus, exanimis, animi vel spiritu carens. Ոյր չիք շունչ. անհոգի. անկենդան. անզգայ. նէֆէսսիզ, ճանսըզ.
Մատուցեալ շշնջէ առ անշնչին։ Յանշունչ կուռսն յուսացեալք։ Փափաքէ պատկերի մեռելոյ անշունչ տեսլեան։ Որպէս անշունչքն ձայն տայցեն. (Իմ. ՟Ժ՟Գ. 17։ ՟Ժ՟Դ. 29։ ՟Ժ՟Ե. 5։ ՟Ա. Կոր. ՟Ժ՟Դ. 7։)
Ոսկի եւ արծաթ զարդ շինածոց է՝ անշունչ անշնչից։ Յանշնչոց մարդասիրութիւն՝ մարդկօրէն փրկիչ. (Փիլ. ՟ժ. բան. եւ Փիլ. յովն.։)
Անշնչոց եւ շնչաւոր արարածոց. (Ագաթ.։)
Զգայականացն անշնչից։ Յանշնչոցն արարածոց. եւ այլն. (Եզնիկ.։)
Զգայականաց, եւ անշնչից. (Արշ.։)
Անշունչ կառք. իմա՛ կամ ընթերցի՛ր՝ անշշունջ։
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անշունչ | անշունչք |
| accusatif | անշունչ | անշունչս |
| génitif | անշնչոյ | անշնչոց |
| locatif | անշունչ | անշունչս |
| datif | անշնչոյ | անշնչոց |
| ablatif | անշնչոյ | անշնչոց |
| instrumental | անշնչով | անշնչովք |