incontestable, sure, certain, assured, infallible;
assuredly, incontestably, certainly.
Իբր Անսուտ. որպէս եւ յն. ἁψευδής, ἅψευστος, ἁψεύστερος, -ον. infallibilis, certus, certte, sine mendacio. Հաւաստի. աներկբայ. ստոյգ. ճշմարիտ. անհրաժեշտ. անվրէպ. եւ Անքոյթ. հաստատուն. եւ Անստգիւտ. շիւպհէսիզ, թահգիգ, սահիհ.
Անշուշտ եւ անսուտ (յն. մի բառ) զնա ասասցուք գոլ։ Ստոյգ եւ անշուշտ կամօք. (Փիլ. նխ. ՟բ. եւ ՟Ա։)
Անսուտն եւ անշուշտն աստուած երդուաւ. (Կիւրղ. թագ.։)
Զի անշուշտ լիցի արդարութիւն հաւատոցն։ Զի անշուշտ լիցի կենաց աւետիք. (Ագաթ.։)
Հրաման անշուշտ ի վերայ եդեալ։ Անշուշտ սիրոյ միակամութիւն։ Ըստ անշուշտ պատմագրին։ Անշուշտ նամակ, կամ ուխտ, հրովարտակ. (Յհ. կթ.։)
Միացոյց ինքեան անշուշտ խառնութեամբ. (Նար.։)
Մահք իւրեանց անշուշտ կեանք համարեալ էին։ Հաստատո՛ւն կացէք յանշուշտ զօրագլուխն մեր. (Եղիշ. ՟Գ. ՟Է։)
Զմտաւ ածիցէ զանշուշտ ատեանն. (Ոսկ. յհ. 44։)
Առանց ստութեան. ստուգապէս. հաւաստեաւ. արդաեւ. եւ այլն.
Այդ այդպէս է անշուշտ. (Գծ. ՟Ժ՟Թ. 36.) (յն. անդիմախօսելի)։
Անշուշտ (յն. անալէկոծ) յամենայն ժամ հաստատել զկեանս նոցա։ Հաստատեալ անշուշտ յն. անարատաբար) մերոյ իշխանութեամբ. (Եսթ. ՟Ժ՟Գ. 2. եւ 4։)
Եւ զի այս այսպէս է անշուշտ, ջանասցո՛ւք եւ այլն. (Խոսր.։)
Անշուշտ յօրինեալ զկարգ հայկականս տումարի։ Անշուշտ նուաճեալ. (Յհ. կթ.։)
Անշուշտ զհաւատարիմ սէրն ի մէջ թագաւորութեանցն պահեսցեն. (Ագաթ.։)
Գոյ իսկ անշուշտ՝ յարութիւն եւ դատաստան. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 20։)