cruelly, barbarously, atrociously;
— չարչարել, to tyrannize.
ԱՆՈՂՈՐՄ. ԱՆՈՂՈՐՄԱԲԱՐ. ἁνηλεῶς. immisericorditer, crudeliter. Առանց ողորմութեան, կամ ողորմելոյ, կամ ներելոյ. անխնայաբար.
Անողորմ մեռցի։ Անողորմ դատին. (Եղիշ. ՟Բ. ՟Գ։)
Հրեշտակք անողորմ դատին զմեղաւորս. (Շար.։)
Զոր հանապազ տեսանէիր (զաղքատն), եւ անողորմ զանց առնէիր. (Ոսկ. ես.։)
Պատառեաց զկողս նորա անողորմ. (Հ. կիլիկ.։)
Անողորմ կրէր զդատաստանն. (Սարգ. յկ.։)
Մեռանին անողորմ՝ ծերք եւ երիտասարդք. (Ոսկ. ի նեռն.։)
Անողորմաբար խողխողել, կամ քարկոծել, զքարի հարկանել. (Պիտ.։ Նար. ՟Թ։ Լաստ. ՟Ի՟Դ։)
Զերկոցունց նոցա զկեանս անողորմաբար դադարեցուսցէ. (Դիոն. թղթ. ՟Ը։)
Անողորմաբար դատիլ. (Սարգ. յկ. ՟Թ։)