adj.

unshakeable, firm, immovable.

adj. adv.

ԱՆՅՈՂԴՈՂԴ ԱՆՅՈՂԴՈՂԴԵԼԻ. Որ ոչն յողդողդի. անսասան. հաստատուն. անշարժ. դէփրէնմէզ, գավի, մամուր.

Որպէս թէ զանյողդողդ իրողութիւն կարծրագոյն գործարանաւ տնօրինել. (Յհ. իմ. ատ.։)

Կանգնեաց անյողդողդ ի յեօթանց սեանց. (Ճ. ՟Բ.։)

Գլխոյ առաքելոցն, անշարժ վիմանն, անյողդողդելի վիմին. (Ոսկ. ի պետր. եւ Ոսկ. յեղիա.։)

Անյողդողդելի հաւատով զնորայն հիմնացուցին զեկեղեցի. (Յհ. իմ. երեւ.։)