adj.

forgotten;
— առնել, to bury in oblivion.

adj.

ἁμνήμων. immemor Որ ոչ պահէ յուշի. մոռացօղ. չյիշօղ.

Անյուշ լինել առագաստի եւ հարսանեաց, եւ բերել զէն եւ պատերազմ. (Փիլ. սամփս.։)

Ոչ եղեաք բաւական յիշել զբովանդակն ի կարգի, այլ եւ ո՛չ բնաւ գտեալ անյուշք՝ յապաղեալ մոռացաք ինչ. (Փարպ.։)

Անյիշելի. մոռացեալ. ոչ արժանի յիշման. ἁμνημόνευτος. imemorabilis.

Անյուշ առնէր ի մտաց զայրւոյն եւ զորբոցն սուգ։ Յանյուշ մոռացումն երթայ։ Անյուշ եւ մոռացեալ են ի վերջնոցս մարդկան ազգէ. (Պիտ.։)

Անյուշ բերդ. (Խոր. ՟Գ. 35. եւ այլն։)