Անմիտելի

adj.

ἁρρεπής. non vergens, non deflexus. որ եւ ԱՆՄԷՏ. Որ չունի միտել եւ հակիլ ի կայից կամ ի մտաց. անյեղլի. անյեղլի. անմեղկելի. անմեղկելի.

Անտեղի տալի բարուք, եւ անմիտելի ... եկաց մնաց անմէտ. (Փիլ. իմաստն.։)