cf. Անմարտ.
ԱՆՄԱՐՏՆՉԵԼԻ որ եւ ԱՆՄԱՐՏ. ἅμαχος, ἁκαταγώνιστος. inexpugnabilis, insuperabilis. Անյաղթելի. անկռուելի. անվանելի. անառիկ.
Տեսե՞ր զսիրոյն գերազանցութիւն, զիարդ անմարտնչելի առնէ զմինն եւ բազմապատիկ։ Տեսե՞ր զանմարտնչելի զօրութիւնն. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 32. 37։)
Զամենայն պահպանել անմատնչելիս եւ անպատերազմելիս. (Դիոն. ածայ. ՟Ը։)
Անմարտնչելի ամուր, կամ պարիսպ. ահան, կամ ակատ, կամ թշնամի. (Յհ. կթ.։ Խոսր.։ ՟Ի՟Ե։ Ճ. ՟Ա.։)