negligence, heedlessness, carelessness, inattention, lethargy.
ἁσφάλεια. securitas. Անհոգն գտանիլ, որպէս յապահովութիւն. աներկեւան վիճակ. անդորրութիւն. անզբաղ հանդարտութիւն. էմնիյէթ. րահաթլըգ.
Բնակեսջիք անհոգութեամբ յերկրիս ձերում. (Ղեւտ. ՟Ի՟Զ. 5։)
Այս հանդարտութեան պատճառ, այս անհոգութեան. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 32։)
Յապահովի եւ յանհոգութեան կայր. (Եզնիկ.։)
Երկիւղն՝ անհոգութեան ցանկայ, եւ անհոգութիւնն՝ երկիւղի կարօտի. (Յճխ. ՟Է։)
Կարասցեն աներկիւղ յանհոգութեան զիւրեանցն կողմն ապրեցուցանել. (Պիտ.։)
Տո՛ւք խռովութեանց խաղաղութիւն, եւ յերկիւղից անհոգութիւն. (Շ. ոտ. Շ. հրեշտ.։)
Յանհոգութիւն կրթէ զմիտս մարդոյն ի մարմնական զբաղմանց. (Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Ժ՟Ա։)
Աշխարհականին ուսուցանէ զկրօնաւորութեանն անհոգութիւն. (Լմբ. սղ.։)
որպէս անփութութիւն. պղերգութիւն. ῤᾳθυμία. desidia, negligentia. հաճաթսըզլըգ. թէմպելլիք. իհմալլըգ.
Էր անդ յանհոգութեան եւ յուրախութեան. (Յուդթ. ՟Ա. 16։)
Անհոգութեամբ զկեանս մեր անցուցանեմք. (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Է։)
Յորժամ կացցէ ոք յանհոգութեան հոգեւորացն. (Շ. հրեշտ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անհոգութիւն | անհոգութիւնք |
| accusatif | անհոգութիւն | անհոգութիւնս |
| génitif | անհոգութեան | անհոգութեանց |
| locatif | անհոգութեան | անհոգութիւնս |
| datif | անհոգութեան | անհոգութեանց |
| ablatif | անհոգութենէ | անհոգութեանց |
| instrumental | անհոգութեամբ | անհոգութեամբք |