impossible;
յանհնարս մտանել, to get embarrassed, to be entangled, to want resources, to be reduced to extremities, not to know what to do;
յանհնարիցն է, it is impossible.
որ եւ ԱՆՀՆԱՐԻՆ. ἁδύνατος, -ον. impotens, impossibilis, -le. Որում չիք հնար. անկար. անկարելի. ուստի եւ ԱՆՀՆԱՐ Է. դիմազ. անմա՛րթ է. միւնքիւնսիւզ, գապիլսիզ.
Անհնար համարեցաւ կամ համարեցան օգուտ մատուցանել, կամ առնել գիր։ Անհնար է խաղաղութիւն առնուլ։ Զորս անհնար է ինձ իմանալ։ Անհնար է միանգամ մկրտելոցն։ Անհնար իցէ ստել Աստուծոյ։ Առանց հաւատոց անհնար է հաճոյ լինել Աստուծոյ. եւ այլն։
Անհնար լիցի նմա զքահանայապետութիւնն ունել. (Խոր. ՟Բ. 18։)
Կամ անլինելի. անհնարաւոր. անդարմանելի. կարի դժուարին. ճարը չիկայ, չըլլալոց. օլմայաճագ. ջարէսիզ. ἅπορος. valde difficilis, non pervius.
Ամենայն անհնարից հնարաւոր. (Ագաթ.։)
Անհնարից ճարակ. (Նար. ՟Ի՟Է։)
Զանհնարն բժշկեաց. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 12։)
Բոլորտութիւնն դժուարաբուժելի ախտ, սակայն ոչ անհնար. (Երզն. մտթ.։)
Ի վերայ այլոց անհնարից՝ հնարաւոր վասն քո արարելոց՝ կատարեմք եւ զայս. (Խոր. ՟Ա. 31։)
Ի բաց դնելով զանհնարիցն մտածութիւն. (Յհ. իմ. ատ.։)
Գործի ասէ՝ այսմ մարտիս, եւ անհնար, պատրաստեմ. այս ինքն անվանելի, անհերքելի. (Լմբ. ատ.։)
Վրիժուց անհնարից. իբր սաստիկ եւ անբերելի. (Յհ. կթ.։)
Անհնար չարիք. իբր անհնարին. (Փիլ.։ Վստկ.։)
ՅԱՆՀՆԱՐԻՑ. Որ ինչ է ի կարգէ անհնարից. անհնար. ἅπορος.
Պաճարանք եւ հանգամանք յանհնարից. (Փիլ. իմաստն.։)
Յանհնարիցն է այսմ ժամանակի եւ տեղւոյ՝ անձամբ մերով զայս առնել. (Շ. ընդհ.։)
ՅԱՆՀՆԱՐՍ ՄՏԱՆԵԼ. որ եւ ԱՆՀՆԱՐԱՆԱԼ, ԱՆՀՆԱՐԻԼ. ἁπορέω. haesito, nequeo, nescio quo me vertam. Յանհնարին վարանս անկանիլ. պաշարիլ մտօք. անճրկիլ, ընելիքը չգիտնալ.
Յանհնարս մտի վասն այնպիսի իրաց քննութեան. (Գծ. ՟Ի՟Ե. 20։)
Յանհնարս մտանէր վասն կարօտութեան զօրու։ Որ յանհնարսն մտեալ են, զի՞ է (ասեն) զի ... եւ այլն. (Փիլ. իմաստն. եւ ՟Ժ. բան։)
Ճառդ յանհնարս եւ ի տարակոյս ոչ է անկեալ. զի յայտ է. (Փիլ. լին.։)