cf. Անփոյթութիւն.
որ գրի եւ Անփոյթութիւն. ἁμελεία. incuria, negligentia. Անփոյթն լինել. չունելն զփոյթ. անհոգութիւն. յուլութիւն. ապախտ կամ անտես առնելն. հաճէթսիզլիք, իհմալլըգ.
Հետեալ լինի զեղխութեան պղերգուիւն, անփութութիւն. (Արիստ. առաք.։ Փիլ. տեսական. եւ Փիլ. լին.։)
Ծուլութեամբ անփութութեան. (Բրս. վեցօր. ՟Թ. եւ Բրս. հց. ՟Ի։)
Կարճակտուր պատմել բանիւք անփութութեամբ. (Փարպ.։)
Եթէ բնաւին յանփութութեան եղեւ. (Մխ. դտ.։)
Կամ թէ ի տեառնէ եղեւ անփութութիւնն. (Եփր. մնաց.։)
Վասն անփութութեան. (Եփր. աւետար.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անփութութիւն | անփութութիւնք |
| accusatif | անփութութիւն | անփութութիւնս |
| génitif | անփութութեան | անփութութեանց |
| locatif | անփութութեան | անփութութիւնս |
| datif | անփութութեան | անփութութեանց |
| ablatif | անփութութենէ | անփութութեանց |
| instrumental | անփութութեամբ | անփութութեամբք |