adj.

individual, atomic.

adj.

Նոյն ընդ անհատ. որպէս անբաժանելի. եւ ոչ հատեալ.

Չէ՛ մարթ հատանել անհատականին. (Սեբեր. ՟Ա։)

Երկինք՝ մարմին անհատական. (Երզն. երկն.։)

Հերք գլխոյն բոլորեալ՝ զանհատական զերկնաւոր պարուցն զնմանութիւն բերելով. (Ոսկիփոր.։)

Իբր անսպառ. աննուազ. անհատնում. եւ անընդհատ. շարունակ.

Ո՛վ անծախելի բարերարութեան, ո՛վ անհատական բարերարութեան. (Արծր. ՟Ա. 1։)

Ոչ նուազանային անհատական շնորհք մարգարէութեան (ի Մովսիսէ). (Լմբ. հանգ.։)

Անհատական ձայնիւ գովեն. (Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Թ։)

Անհատական թիւ խորհրդական երկեակ տասնեկի, (Նար. ՟Ի՟Զ.) ի պէսպէս միտս ձգի. cf. Լծ։