adv.

indivisibly, inseparably;
individually.

adv.

cf. ԱՆՀԱՏ. իբր անպակասաբար. անընդհատ. յաւէժաբար. եւ անբաժանաբար. ἁδιαλείπτως. assidue, συνεχῶς, continuo. միւտավէմէթ իւզրէ.

Անհատաբար ճեպիլ յայս գործ. (Պրպմ. ՟Խ՟Բ։)

Որ տռփօղ պարկեշտութեանն է, զյաղագս Յովսեփայ պատմութիւնն անհատաբար ընտրեսցէ (որոճեսցէ). (Բրս. թղթ.։)

Լալ աչաց, եւ կրճել ատամանց անհատաբար. (Զքր. կթ. Մտթ.։)

Զպարզն եւ զանբաժին անհատաբար մասնաւորեալ. (Մաքս. նշ. եկեղ.։)

Աստուածութիւնն անհատաբար էր ի մարմինն եւ յանձն. (Զքր. կթ. թղմ.։)

Ծընունդ անճառ ըսկըզբնատպին՝ անհատաբար քում ծընողին. (Յիսուս որդի.։)

Որ ի հարաշարժ ի յաղբերէն յառաջ բղխեալ անհատաբար ի յորդւոյ. (Շար.։ եւ Քեր. քերթ.։)

Անհատաբար հոսեալ. (Մագ. լ։ Իսկ Աթ. ՟Զ.)

Ծնեաւ անճառապէս եւ անհատաբար. յն. անհասաբար կամ անպարիմանալի ἁπερινοήτως։