adj.

cf. Անկաշառ.

cf. ԱՆԿԱՇԱՌ. ἁδωροδόκητος. munera non capiens, immunis.

Զորս՝ զի չարք են, դատեցաւ անկաշառառուն եւ անաչառ հայրն։ Որոց բնութիւնն յանկաշառառու ատենին դատապարտեաց մահու. (Փիլ. լին. եւ Փիլ. նխ. ՟բ.։)