impartial, showing no respect of persons, upright, disinterested, just, fair, righteous, exact;
strict, austere, severe, rigid, rigorous;
cf. Անաչառաբար.
ἁπροσωπολήπτης, ἁδέκαστος, non accipiens personam vel munus, ἁπότομος, severus. Որ ոչն աչառէ. անակնառու. որ չառնու ակն. անկաշառ. արդարակորով. անխտիր. անխնայ. հատու. կտրուկ. խադըր կէօնիւլ պագմազ.
Դատաստան անաչառ. (Իմ. ՟Զ. 5։)
Անաչառ կշտամբիչ։ Անաչառ ատեան. (Նար.։)
Անաչառ բեմ, բան, միտք. (Պիտ.։ Ոսկ.։ Լմբ.։)
Անաչառ անողորմ ձեռն պատերազմի. (՟Բ. Մակ. ՟Ժ. 29։)
Անաչառ սուր. (Պիտ.։)
Անաչառք եւ ինձ կաճառք երջանկացն. (Նար. ՀԱ։)
Անաչառ հրաման. (Իմ. ԺԸ. 16։)
Անաչառ վարդապետութիւն, քննութիւն. (Լմբ.։)
Այսու բանիւք առանց կարծեաց արար զանձն իւր, եւ զվկայութիւնն՝ անաչառ. (Ոսկ. յհ.։)
Անաչառ պաշտպանութիւն, բաշխումն. (Նար.։)
ԱՆԱՉԱՌ. Չակնածօղ. անպատկառ. հիճապսըզ, առսըզ.
Անաչառ խայտառականօք վերապատմեցից. (Նար. ԼԹ։)
Լիրբ եւ անաչառ պոռնիկ. (Եփր. արմաւ.։)
cf. Անաչառաբար.