vn.

to be rascally, to be knavish, to be wicked;
to become mad, to grow mischievous.

ձ.

πονηρεύομαι. malignor, male facio. Չարանալ. գործել զչարիս ըստ անզգամաց. անզգամ լինել. անմտանալ. մոլիլ.

Քաւ լիցի ձեզ ե՛ղբարք, մի՛ ինչ անզգամիք։ Անզգամեցար պղծել զճանապարհս քո։ Եւ դուք անզգամեցայք առնել առաւել քան զհարսն ձեր. (Դատ. ՟Ժ՟Բ. 23։ Երեմ. ՟Բ. 33։ ՟Ժ՟Զ. 22։)

Զի մի՛ անզգամեալ՝ ասասցեն, թէ չիք Աստուած. (Իգն.։)

Անզգամեցաք ամենեքեան՝ քահանայք եւ ժողովուրդք. (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Է։)

Ի վերայ ամենայն մեղանաց՝ որով անզգամիմք, ընթանայ մաղթանքս. (Լմբ. սղ.։)

Տեսանեմք եւ զզգօնսն անզգամեալս. (Եզնիկ.։)

Որ յանզգամել անասնոց՝ ի սրտմտութիւն յուզին. (Եւագր. ՟Ի՟Դ։)

Մերթ՝ չարանալ, որպէս զչարիլ, դժկամակիլ. կիւճէնմէք. ἁγανακτέω. indignor, stomachor.

Մի՛ անզգամեր (նոր ձ. մի՛ անզգամիր) ի վերայ եղելոց իրացդ ընդ քեզ յառնէն քումմէ. (Պտմ. աղեքս.։)