to lose one's senses, to go mad;
to be in a passion, enraged;
to be extravagantly fond of, to fall violently in love with, to be passionately in love;
— զհետ, to bend one's whole soul to, to apply oneself entirely to, to dote upon, to be destracted with;
մոլիս, պաւ՛ղէ, Paul, thou art beside thyself.
μαίνομαι, ἑμμαίνομαι, ἑκμαίνομαι , ἑπιληπτεύομαι, ἑπιληπτίζω furo, insanio, demens sum, corripior a daemone, laboro epilepsia sive morbo comitiali, et incendor amore μαντεύομαι divinor, hariolor . Ցնորիլ. ելանել արտաքոյ անձին. անկանել ի մտաց. կատաղիլ. յիմարիլ, այսահարիլ. զայրագնիլ, եւ Յարիլ յանչափս. զակատիլ. անկղիտանալ. տռփիլ, եւ տարփալ. եւ Հմայել. իրմէն դուրս ելլալ, խելքը թռցընել, խենդենալ, խեւնալ, կատղիլ.
Կամ թէ ուրախ եղեալ՝ մոլին, կամ թէ մարգարէանան՝ ստութիւն։ Արբցեն եւ քամեսցեն, եւ մոլեսցին յերեսաց սրոյն։ Մոլեցարո՛ւք, սո՛ւգ առէք։ Ասեն ցնա, մոլիս։ Շահս բազումս տայր տերանց իւրեանց մոլելովն (իբր խօսելով զըղձութիւնս)։ Մոլեալ ի վերայ նոցա՝ հալածէի։ Մոլիս պօ՛ղէ ... ո՛չ մոլիմ քաջդ փեստոս։ Ո՞չ ասիցեն, եթէ զի մոլիքդ.եւ այլն։
Դեւ ունի, եւ մոլի՛։ Մոլեալք ի դիւաց. (Ճ. ՟Գ.։ Իգն.։)
Զի մի՛ զարիոսին մոլիցիմք։ Ընդդէմ միմեանց մոլեցան. (Առ որս. ՟Բ. ՟Ժ՟Գ։)
Մոլեցան ի վերայ նորա հեբրայեցիքն յերուսաղէմ սպանանել զնա։ Մոլեցան իբրեւ զկատաղի շուն. (Եփր. ՟բ. տիտ.։ Տէր Իսրայէլ. յունիս. ՟Ի՟Թ.։)
Մոլին մարդիկ. եւ եթէ տեսանեն զոք՝ որ ոչ մոլի, ասեն՝ թէ դու մոլիս. վասն զի ոչ եղեւ նման նոցա։ Ելեալ էր յաշխարհէ, եւ մոլէր դարձեալ ի կին իւր. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Ա. եւ ՟Ը։)
Փուշ եւ տատասկ մոլեցան յիս իբրեւ ի խոպանի. (Սարկ. աղ. այսինքն կատաղաբար բազմացան։)