s.

state of a person bereft of children;
barrenness.

s.

ἁτεκνία, ἁγονία. carentia liberorum, orbitas, sterilitas. Զրկումն ի զաւակաց. անորդութիւն. ամլութիւն. անժառանգ մնալն.

Լա՛ւ է անզաւակութիւն հանդերձ քաջութեամբ։ Այրութիւն եւ անզաւակութիւն եկեսցէ յանկարծակի ի վերայ քո։ Մի՛ եւս լիցի այդ ի մահ եւ յանզաւակութիւն. (Իմ. ՟Դ. 1։ Ես. ՟Խ՟Է. 9։ ՟Դ. Թագ. ՟Բ. 21։)

Զանզաւակութեան երկիւղ եւ զհոգս ի միտ ոչ ածելով. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)

Օրհնելով օրհնեցից զանզաւակութիւնդ քո. (Եփր. եբր.։)

Զբնութեան անզաւակութիւն՝ վիմի կարծրութեան նմանեցոյց. (Ոսկ. ես.։)

Որ երբեմն ամուլ ըստ Սառայի՝ անզաւակութեանն տենչանօք տոչորեալ. (Անան. եկեղ։)

Զիա՞րդ ոչ լացից զանզաւակութիւնս իմ. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անզաւակութիւն անզաւակութիւնք
accusatif անզաւակութիւն անզաւակութիւնս
génitif անզաւակութեան անզաւակութեանց
locatif անզաւակութեան անզաւակութիւնս
datif անզաւակութեան անզաւակութեանց
ablatif անզաւակութենէ անզաւակութեանց
instrumental անզաւակութեամբ անզաւակութեամբք