Անբարբառաբար

adv.

cf. ԱՆՃԱՌԱԲԱՐ. ἁφθέγκτως. ineffabiliter

Յանբարբառելիսն եւ անծանօթս անբարբառաբար եւ անծանօթապէս հպեսցուք. (Դիոն. ածայ.։)

Եւ առանց բարբառելոյ.

Բարեխօսեա՛ առ Տէր անդադար ... կցորդ քեզ խաչն անբարբառաբար. (Գանձ.։)