Անճառաբար

adv.

ἁρρήτως. ineffabiliter, ineffabili modo. Անճառ եւ անպատում օրինակաւ. ի վեր քան զբան.

Անճառաբար տղայացեալ։ Առող յորդւոյ անճառաբար. (Շար.։)

Անճառաբար պարզն Յիսուս շարադրեցաւ. (Դիոն. ածայ.։)

Ծնեալ ի վերուստ ի Հօրէ անճառաբար անպատմապէս. (Աթ. ՟Ա։)