not brilliant, gloomy.
ἁφεγγής, ἁλαμπής. splendore vel lumine carens. Անմասն ի ճաճանչից. աննշոյլ. անլոյս. նսեմ. մթագին. ըշըգսըզ.
Ընդ անճաճանչ յիմարութեան առագաստաւ. (Իմ. ՟Ժ՟Է. 3։)
Անճաճանչ խաւար. (Ոսկ. հռ.։ Դիոն. երկն.։ Շ. հրեշտ.։)
Անճաճանչ անգիտութիւն, կամ չարութիւն։ Ուսուցանելով հրաժարել յանճաճանչիցն՝ ի լուսաւորականսն ածել. Դ(իոն. եկեղ.։)
Անճաճանչ ի ծագմանէ աւետարանական լուսոյն մնացաք. (Ասող. ՟Գ. 21։)
Երկար ժամանակաւ անճաճանչ լինիմ ի լուսոյ. (ՃՃ.։)
Եւ անճաճանչ խաւարային, իբրեւ ըզտուն գոլով մըթին. (Յիսուս որդի.։)