adj. adv.
Ոչ բաղեալ. առանց կցկցուածոյ. իբր անբաղադրելի. անխառն. պարզաբար.
Ի բաղկացուցիչն զօրութենէ անբաղաբարն բարւոյ (Աստուծոյ). (Մագ. ՟Ը։)
Եւ իբր անպատճառ. անբաղբաղայ. անստգիւտ, եւ աներկբայ.
Գտցես ի մէնջ անբաղաբար զհայցումն։ Անբաղաբար մտածութիւն. (Մագ. ԾԲ. ԾԹ։)