adj. adv.

Անբաժանելի. եւ անբաժան օրինակաւ. ἁμέριστος, ἁμερίστως.

Բաժանեալ անբաժանականին. (Սեբեր. ՟Ա։)

Զինքն գիտելով աստուածայինն իմաստութիւն՝ գիտասցէ զամենայն, աննիւթաբար զնիւթեղէնս, եւ անբաժանական զբաժանականս, եւ զբազումս միեղինապէս. (Դիոն. ածայ. ՟Է։)