cf. Անարգիչ.
cf. ԱՆԱՐԳԻՉ.
Զծնողս անարգուք. (Հռ. ՟Ա. 30։)
Մերթ իբր անարգեալ.
Այնու՝ որով անարգէին զնա, ոչ էր անարգու. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 12.) յն. նա ոչ անարգիւր։ Այլ գուցէ թարգմանն իմացեալ է, ոչ անարգէր զայլս. վասն որոյ եւ եդեալ, ոչ էր անարգու, այս ինքն անարգիչ։